Nynorskordboka
versemakar, versmakar
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein versemakar | versemakaren | versemakarar | versemakarane |
ein versmakar | versmakaren | versmakarar | versmakarane |
Tyding og bruk
person som skriv vers;