Nynorskordboka
bryne 2
bryna
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å brynaå bryne | bryner | brynte | har brynt | bryn! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| brynt + іменник | brynt + іменник | den/det brynte + іменник | brynte + іменник | brynande |
Походження
norrønt brýna; av brynЗначення та вживання
kvesse verktøy som er til å skjere med
Приклад
- bryne ljåen
Фіксовані вирази
- bryne segrøyne seg, prøve seg (på noko vanskeleg)
- no fekk han verkeleg brynt seg;
- ho fekk noko å bryne seg på