Nynorskordboka
vendetta
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein vendetta | vendettaen | vendettaar | vendettaane |
vendettaer | vendettaene |
Opphav
frå italiensk av; latin vindicta ‘hemn’Tyding og bruk
på Korsika og Sicilia i eldre tid: blodhemn