Nynorskordboka
vendepunkt
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit vendepunkt | vendepunktet | vendepunkt | vendepunkta |
Значення та вживання
- i matematikk: midtpunkt i ei S-forma kurve
- i overført tyding: (tids)punkt der noko viser ei klar endring
Приклад
- eit vendepunkt i livet;
- 1814 er eit vendepunkt i norsk soge