Nynorskordboka
veite 2
veita
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å veitaå veite | veitarveiter | veitte | har veitt | veit! |
| veitar | veita | har veita | veit!veita!veite! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| veitt + іменник | veitt + іменник | den/det veitte + іменник | veitte + іменник | veitande |
| veita + іменник | veita + іменник | den/det veita + іменник | veita + іменник | |
Походження
norrønt veita, kausativ til vita ‘vende i ei viss lei’Значення та вживання
leie bort (vatn), grøfte
Приклад
- veite ut, vekk vatn;
- veite vatnet frå vegen
Фіксовані вирази
- veite utgjere jorda tørrare med grøfting