Nynorskordboka
utnemne 2
utnemna
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å utnemnaå utnemne | utnemner | utnemnde | har utnemnt | utnemn! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| utnemnd + substantiv | utnemnt + substantiv | den/det utnemnde + substantiv | utnemnde + substantiv | utnemnande |
Tyding og bruk
nemne (2, 1) ut, peike ut, gje verv eller orden
Døme
- utnemne ein til rektor;
- utnemne ein til riddar