Nynorskordboka
utløpar, utlaupar
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein utlaupar | utlauparen | utlauparar | utlauparane |
ein utløpar | utløparen | utløparar | utløparane |
Значення та вживання
- i botanikk: sideskot på plante, som kan slå rot
Приклад
- planta breier seg med utløparar
- del som er gått ut frå ein større heilskap;
Приклад
- skikken er ein utløpar av gammal offerkultus