Nynorskordboka
utilbørleg
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| utilbørleg | utilbørleg | utilbørlege | utilbørlege |
Значення та вживання
som ikkje høver eller er rett;
urett, usømeleg, urimeleg
Приклад
- te seg utilbørleg mot nokon;
- utilbørleg konkurranse
- brukt som adverb:
- ta utilbørleg høge prisar