Nynorskordboka
utfordre
utfordra
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å utfordraå utfordre | utfordrar | utfordra | har utfordra | utfordr!utfordra!utfordre! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| utfordra + іменник | utfordra + іменник | den/det utfordra + іменник | utfordra + іменник | utfordrande |
Походження
etter lågtysk; tyskЗначення та вживання
- vere eller opptre kritisk overfor nokon (slik at dei reagerer);
Приклад
- utfordre det etablerte samfunnet
- stille krav til
Приклад
- bli utfordra intellektuelt;
- utviklinga utfordrar samfunnet
Фіксовані вирази
- utfordre lagnadengjere noko vågalt