Nynorskordboka
utbrytar
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein utbrytar | utbrytaren | utbrytarar | utbrytarane |
Значення та вживання
- person som bryt seg ut frå ein stad, til dømes fengsel eller annan lukka institusjon
- person som bryt ut frå parti, foreining eller liknande, ofte for å lage ny gruppering
- idrettsutøvar som rykkjer frå hovudfeltet;jamfør brot (10) og utbrot (3)
Приклад
- hovudfeltet tok att utbrytarane