Nynorskordboka
utbreiing
іменник жіночий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ei utbreiing | utbreiinga | utbreiingar | utbreiingane |
Значення та вживання
- det å vere spreidd eller utbreidd (2) i eit område, ei gruppe eller liknande;området der noko er utbreidd
Приклад
- utbreiing av evangeliet;
- utbreiinga av viruset
- det å vere kjend;
Приклад
- boka fekk stor utbreiing