Nynorskordboka
urimeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| urimeleg | urimeleg | urimelege | urimelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| urimelegare | urimelegast | urimelegaste |
Tyding og bruk
Døme
- urimeleg forklaring, påstand;
- det høyrest (ikkje) urimeleg ut
Døme
- vere vrang og urimeleg
Døme
- eg skal ikkje vere urimeleg, du skal få klokka for 100 kr;
- urimeleg (høg) pris, husleige;
- urimelege krav;
- urimeleg dyrt