Artikkelside

Nynorskordboka

unik

adjektiv
Bøyningstabell for dette adjektivet
eintalfleirtal
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden form
unikuniktunikeunike

Opphav

gjennom fransk; frå latin ‘einaste’ av unus ‘ein’

Tyding og bruk

Døme
  • eit unikt tilfelle, døme;
  • ei unik samling