Nynorskordboka
brille
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei brille | brilla | briller | brillene |
Opphav
frå lågtysk; same opphav som beryllTyding og bruk
- særleg i fleirtal: to slipte brilleglas i innfatning som ein kan bere framfor auga, og som anten betrar synet til brukaren eller vernar auga
Døme
- eit par briller;
- bruke briller
- som etterledd i ord som
- lesebrille
- solbrille
- vernebrille
- i overført tyding: synsvinkel som ein ser ei sak frå
Døme
- sjå verda gjennom andre sine briller;
- bli kjent med fortida gjennom moderne briller;
- studere kunst med politiske briller