Nynorskordboka
ufredeleg
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
ufredeleg | ufredeleg | ufredelege | ufredelege |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
ufredelegare | ufredelegast | ufredelegaste |
Tyding og bruk
Døme
- ein ufredeleg konge, granne;
- ufredelege ungar
- om tilstand: fylt av strid eller bråk;
Døme
- ufredelege tilhøve, tider;
- det er så ufredeleg her