Nynorskordboka
uforskamma
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| uforskamma | uforskamma | uforskamma | uforskamma |
Opphav
frå lågtysk, tysk; samanheng med skamTyding og bruk
skamlaus, frekk, uhøfleg (med vilje)
Døme
- uforskamma åtferd;
- svare uforskamma;
- sjå uforskamma ung ut