Nynorskordboka
ubein
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
ubein | ubeint | ubeine | ubeine |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
ubeinare | ubeinast | ubeinaste |
Tyding og bruk
- som ikkje er bein (2, 1);
Døme
- ein ubein veg
- vanskeleg, krunglete, tungvinn
Døme
- ubeint terreng;
- det er ubeint å få til