Nynorskordboka
tørrpinn, turrpinn, turrpinne, tørrpinne
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tørrpinn | tørrpinnen | tørrpinnar | tørrpinnane |
| ein tørrpinne | |||
| ein turrpinn | turrpinnen | turrpinnar | turrpinnane |
| ein turrpinne | |||
Tyding og bruk
tørr (8 eller 9) person;
keisam type, tørrfisk (2)