Nynorskordboka
brennpunkt
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit brennpunkt | brennpunktet | brennpunkt | brennpunkta |
Tyding og bruk
- punkt der lysstrålar møtest etter å ha gått gjennom ei samlelinse eller vortne reflekterte frå ein holspegel;
- nemning for eit visst punkt i eit kjeglesnitt
- i overført tyding: sentrum for noko viktig eller interessant;
Døme
- kome i brennpunktet for ein konflikt