Nynorskordboka
tundra
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tundra | tundraen | tundraar | tundraane |
| tundraer | tundraene | ||
Opphav
russisk kanskje; frå samisk tundar ‘snaufjell’Tyding og bruk
flatt myr- og grusområde nord for den polare skoggrensa der telen aldri går heilt ut or jorda