Nynorskordboka
trinse 2
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei trinse | trinsa | trinser | trinsene |
Opphav
gjennom nederlandsk; frå spansk trenza ‘fletta snor’Tyding og bruk
munnbit med ledd på midten (særleg nytta i seletøy på ridehestar)