Nynorskordboka
tortur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tortur | torturen | torturar | torturane |
Opphav
frå mellomalderlatin; sjå tortTyding og bruk
- fysisk eller psykisk mishandling for å tvinge nokon til å tilstå eller liknande
- tortur vart innført i Noreg i 1687 og avskaffa i 1814;
- tortur og politisk undertrykking heng saman
- òg i overført tyding: sterk åndeleg pine eller plage
- dette er reine torturen å høyre på