Nynorskordboka
tingar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tingar | tingaren | tingarar | tingarane |
Tyding og bruk
- person som tingar noko;
Døme
- halde på tingarane sine;
- skaffe nye tingarar
Døme
- tingarane sat lenge ved forhandlingsbordet