Nynorskordboka
time 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein time | timen | timar | timane |
Opphav
norrønt tími ‘tid, gong’Tyding og bruk
- tidseining lik ¹⁄₂₄ av eit døgn
Døme
- det er 60 minutt i ein time;
- åtte timars arbeidsdag;
- fartsgrensa er 50 km i timen;
- tene, ha, få 95 kr (i) timen
- som etterledd i
- kilowattime
- klokketime
- undervisningsperiode, oftast på 40 eller 45 minutt
Døme
- få fri siste timen
- som etterledd i
- norsktime
- skuletime
- speletime
- undervisningstime
Døme
- i ellevte timen – (etter Matt 20,6–16) el. nyare:
- som etterledd i
- nattetime
- skreddartime
- avtale om tidfest stund til å utføre teneste
Døme
- få, tinge time hos frisøren;
- eg har time hos legen kl. to
- som etterledd i
- konferansetime
- tannlegetime
Faste uttrykk
- ein times tidom lag ein klokketime
- eg blir borte ein times tid
- i tolvte timeni siste liten, svært seint
- på timenstraks
- timen er komentida (då noko avgjerande hender) er inne