Nynorskordboka
tendere
tendera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å tenderaå tendere | tenderer | tenderte | har tendert | tender! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| tendert + іменник | tendert + іменник | den/det tenderte + іменник | tenderte + іменник | tenderande |
Походження
gjennom tysk; frå latin ‘spenne, strekkje (seg etter)'Значення та вживання
- ha tildriv eller tendens (1) til
Приклад
- tendere til å gløyme noko;
- eg tenderer til å vere samd med deg
- utvikle seg mot;peike i retning av
Приклад
- politikken tenderer mot å bli framand for folk
- vere nesten det same som;likne på
Приклад
- den dårlege avfallshandteringa tenderer mot å vere miljøkriminalitet