Nynorskordboka
tant
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
kjønn | eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
hankjønn | ein tant | tanten | tantar | tantane |
inkjekjønn | eit tant | tantet | tant | tanta |
Opphav
lågtysk; frå latin tantum ‘så mykje’, opphavleg om handelTyding og bruk
Døme
- tant og fjas