Nynorskordboka
sølibat
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit sølibat | sølibatet | sølibat | sølibata |
Походження
av mellomlalderlatin coelibatus, av latin caelebs ‘ugift’Значення та вживання
- plikt til å leve ugift (særleg for katolske prestar)
- det å vere seksuelt fråhaldande;det å halde seg frå å ha sex
Приклад
- han levde i frivillig sølibat