Nynorskordboka
søkjar, søkar
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein søkar | søkaren | søkarar | søkarane |
ein søkjar | søkjaren | søkjarar | søkjarane |
Значення та вживання
- person som søkjer arbeid, trygd eller liknande
Приклад
- det var fem søkjarar til stillinga
- som etterledd i ord som
- arbeidssøkjar
- asylsøkjar
- (del av eit) instrument som ein bruker til å søkje med
Приклад
- søkjaren på eit fotografiapparat
- som etterledd i ord som
- metallsøkjar
- målsøkjar