Nynorskordboka
synkron
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| synkron | synkront | synkrone | synkrone |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| synkronare | synkronast | synkronaste |
Походження
av gresk syn- og khronos ‘tid’; jamfør syn-Значення та вживання
- som går føre seg samtidig
Приклад
- synkrone rørsler
- brukt som adverb:
- dei ristar synkront på hovudet
- i fysikk: med same svingetalet
- i språkvitskap: som gjeld for ei viss tid;til skilnad frå diakron