Nynorskordboka
surfe
surfa
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å surfaå surfe | surfar | surfa | har surfa | surf!surfa!surfe! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
surfa + іменник | surfa + іменник | den/det surfa + іменник | surfa + іменник | surfande |
Вимова
surˋfe eller sørˋfeПоходження
frå engelsk, av surf ‘brenning’Значення та вживання
- drive med surfing (1)
- i overført tyding: dra fordel av
Приклад
- partiet surfa på EU-skepsisen
- søkje i datanettverk
Приклад
- surfe på internett