Nynorskordboka
suge 2
suga
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å sugaå suge | syg | saug | har soge | sug! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
sogen + substantiv | soge + substantiv | den/det sogne + substantiv | sogne + substantiv | sugande |
Opphav
norrønt súga; samanheng med supe (2Tyding og bruk
- dra til seg
Døme
- pumpa syg ikkje som ho skal;
- støvsugaren syg godt;
- sagflis syg opp fukt;
- Oslo-gryta syg til seg folk frå heile landet
Faste uttrykk
- ikkje suge av eige brystikkje finne på av seg sjølv
- suge i segòg: følgje ihuga med
- suge utgjere fattig;
arme ut- suge ut folket