Nynorskordboka
stogge
stogga
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å stoggaå stogge | stoggar | stogga | har stogga | stogg!stogga!stogge! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| stogga + іменник | stogga + іменник | den/det stogga + іменник | stogga + іменник | stoggande |
Походження
av norrønt stǫðugr ‘stødig’Значення та вживання
Приклад
- motoren stogga plutseleg;
- vi stogga ein time på ein rasteplass
- få til å stå still eller vere roleg;
Приклад
- ho retta ut handa for å stogge bussen;
- dei stogga innbetalingane