Nynorskordboka
stivne
stivna
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å stivnaå stivne | stivnar | stivna | har stivna | stivn!stivna!stivne! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| stivna + іменник | stivna + іменник | den/det stivna + іменник | stivna + іменник | stivnande |
Значення та вживання
- bli stiv eller stivare
Приклад
- løparen stivna like før mål;
- piske kremfløyten så han stivnar;
- lyden fekk meg til å stivne av skrekk
- brukt som adjektiv:
- eit stivna smil
Приклад
- myrane stivna i frosten
- bli mekanisk;bli stereotyp
Приклад
- bandet har stivna i stilen frå den første plata