Nynorskordboka
stive 2
stiva
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å stivaå stive | stivar | stiva | har stiva | stiv!stiva!stive! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| stiva + іменник | stiva + іменник | den/det stiva + іменник | stiva + іменник | stivande |
Значення та вживання
- gjere stiv (1)
Приклад
- stive ein krage
Приклад
- stive av ein stolpe
Фіксовані вирази
- stive opp
- stø opp
- stramme opp
- læraren stiva opp eleven for seint frammøte
- kvikke opp
- eg måtte stive meg opp med eit par drammar