Nynorskordboka
stire
stira
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å stiraå stire | stirarstirer | stirte | har stirt | stir! |
| stirar | stira | har stira | stir!stira!stire! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| stirt + іменник | stirt + іменник | den/det stirte + іменник | stirte + іменник | stirande |
| stira + іменник | stira + іменник | den/det stira + іменник | stira + іменник | |
Походження
norrønt stíraЗначення та вживання
sjå stivt og lenge på noko eller nokon;
Приклад
- kva er det du stirer slik på?
- han stirer tankefullt framfor seg;
- eg stirte lengtande etter sjokoladen
Фіксовані вирази
- stire seg blind påvere så oppteken av noko at ein mister evne til å sjå det på ein annan måte