Nynorskordboka
stiple
stipla
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å stiplaå stiple | stiplar | stipla | har stipla | stipl!stipla!stiple! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| stipla + іменник | stipla + іменник | den/det stipla + іменник | stipla + іменник | stiplande |
Походження
gjennom engelsk; frå nederlandsk, av stip ‘punkt’Значення та вживання
merkje av eller markere med korte strekar
Приклад
- stiple ei linje til å sy etter
- brukt som adjektiv:
- ei stipla linje