Nynorskordboka
stilne
stilna
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å stilnaå stilne | stilnar | stilna | har stilna | stiln!stilna!stilne! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| stilna + іменник | stilna + іменник | den/det stilna + іменник | stilna + іменник | stilnande |
Походження
av still (2Значення та вживання
- bli roleg eller rolegare
Приклад
- vinden stilna av;
- trafikken stilna utover kvelden
- få til å bli still;
Приклад
- dei prøvde å stilne kritikarane
- bli lydlaus;
Приклад
- songen stilna brått