Nynorskordboka
stativ
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit stativ | stativet | stativ | stativa |
Opphav
frå latin, av stativus ‘som står fast’Tyding og bruk
mindre stillas, oppbygning eller liknande til å stø noko med eller til å setje eller hengje noko på
Døme
- tv-apparatet stod på eit stativ
- som etterledd i ord som
- mikrofonstativ
- notestativ
- sykkelstativ
- tørkestativ