Nynorskordboka
stativ
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit stativ | stativet | stativ | stativa |
Opphav
frå latin av stativus ‘som står fast’Tyding og bruk
lite stillas, oppbygning eller liknande til å stø noko med eller til å setje eller hengje noko på;
Døme
- notestativ;
- sykkelstativ;
- tørkestativ;
- fjernsynsapparatet stod på eit stativ