Nynorskordboka
stasjonere
stasjonera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å stasjoneraå stasjonere | stasjonerer | stasjonerte | har stasjonert | stasjoner! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| stasjonert + іменник | stasjonert + іменник | den/det stasjonerte + іменник | stasjonerte + іменник | stasjonerande |
Походження
av stasjonЗначення та вживання
Приклад
- stasjonere troppar på strategiske stader;
- stasjonere vaktpostar rundt leiren;
- atomvåpen skal ikkje stasjonerast i Noreg i fredstid