Nynorskordboka
stallar, stallare
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein stallar | stallaren | stallarar | stallarane |
| ein stallare | |||
Походження
norrønt stallari, gjennom gammalengelsk; frå latin, av stabulum ‘stall’Значення та вживання
i norrøn tid: høg embetsmann i hirda til dei nordiske kongane, opphavleg ansvarleg for stallen til kongen
Приклад
- i Noreg vart ingen stallarar tilsett etter 1299