Nynorskordboka
stabel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein stabel | stabelen | stablar | stablane |
Opphav
av lågtysk stapel i tyding 1 og 2, tyding 3 frå dansk stabel; opphavleg same opphav som norrønt stǫpull ‘tårn’Tyding og bruk
- lagvis ordna haug eller bunke
Døme
- ein stabel med plankar;
- stablar med bøker
- underlag som eit fartøy kviler på under bygging;
- tapp i ei hengsle
Faste uttrykk
- gå av stabelen
- bli sjøsett
- gå føre seg, bli skipa til
- festivalen går av stabelen første laurdag i juli