Artikkelside

Nynorskordboka

spøk

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein spøk	spøken	spøkar	spøkane

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

moro (, skjemt (;

Døme

ein uskyldig spøk;
spøk og alvor;
det er ingen spøk – det er inga lett sak, stode;
ta noko for spøk;
slå noko bort i spøk