Nynorskordboka
sporlaus
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| sporlaus | sporlaust | sporlause | sporlause |
Значення та вживання
som ikkje lèt spor etter seg
Приклад
- sporlaus ferdsel;
- eit sporlaust tjuveri
- brukt som adverb:
- bli sporlaust borte;
- han har vore sporlaust forsvunnen i tre veker