Nynorskordboka
spon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein spon | sponen | sponar | sponane |
Opphav
norrønt spánn, spónn; samanheng med spade (1Tyding og bruk
- flis som er skoren ut av tre eller anna materiale
Døme
- det låg ein dunge spon under høvelbenken
- som etterledd i ord som
- høvelspon
- metallspon
- trespon
- treskive til taktekking;