Nynorskordboka
spleise
spleisa
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å spleisaå spleise | spleisarspleiser | spleiste | har spleist | spleis! |
spleisar | spleisa | har spleisa | spleis!spleisa!spleise! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
spleist + іменник | spleist + іменник | den/det spleiste + іменник | spleiste + іменник | spleisande |
spleisa + іменник | spleisa + іменник | den/det spleisa + іменник | spleisa + іменник |
Походження
gjennom engelsk; frå nederlandsk, opphavleg ‘kløyve’Значення та вживання
- flette eller skøyte saman to tauendar
Приклад
- spleise trossa som rauk
- i overført tyding: føre saman personar så dei blir eit par eller ei gruppe
Приклад
- målet med møtet er å spleise folk
- leggje saman pengar for å betale for noko
Приклад
- dei spleisa på ei flaske vin