Nynorskordboka
solaveksel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein solaveksel | solavekselen | solavekslar | solavekslane |
Opphav
gjennom tysk, frå italiensk sola (di cambio); av solo (2Tyding og bruk
veksel som berre er utferda i eitt eksemplar