Nynorskordboka
snikjar, snikar
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein snikar | snikaren | snikarar | snikarane |
ein snikjar | snikjaren | snikjarar | snikjarane |
Tyding og bruk
- person som sniker seg fram
- person som ikkje betaler for seg på offentlege kommunikasjonsmiddel