Nynorskordboka
snabel
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein snabel | snabelen | snablar | snablane |
Походження
frå tyskЗначення та вживання
- langt og spist nase- eller munnparti på visse dyr
Приклад
- elefanten har ein lang og kraftig snabel
- lang, spiss framståande del på noko
Приклад
- han hadde nokre rare sko med snablar på