Nynorskordboka
blotte
blotta
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å blottaå blotte | blottar | blotta | har blotta | blott!blotta!blotte! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| blotta + іменник | blotta + іменник | den/det blotta + іменник | blotta + іменник | blottande |
Походження
gjennom dansk; frå lågtyskЗначення та вживання
- gjere ein kroppsdel synleg, særleg ved å ta av eit klesplagg
Приклад
- blotte brystet;
- blotte tanngarden;
- blotte hovudet i vyrdnad
Приклад
- blotte angsten
Фіксовані вирази
- blotte segsyne fram kjønnsorganet sitt for å bli seksuelt stimulert
- vere blotta forvere heilt utan
- vere blotta for humoristisk sans;
- ein stad som er blotta for sjarm