Nynorskordboka
slumre
slumra
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å slumraå slumre | slumrar | slumra | har slumra | slumr!slumra!slumre! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| slumra + іменник | slumra + іменник | den/det slumra + іменник | slumra + іменник | slumrande |
Походження
frå tyskЗначення та вживання
- sove lett
Приклад
- han slumra litt på sofaen
- brukt som adjektiv: som er uverksam, men kan bli vekt til live
Приклад
- ein slumrande vulkan;
- slumrande motsetningar vart vekte til live
Фіксовані вирази
- slumre innfalle i søvn;
sovne